محمد بن سدیدالدینشمسالدین ابوالمعالی محمد بن سدیدالدین علی، نوه شهابالدین احمد و خواهرزاده شیخ بهائی یکی از علمای شیعی و از خاندان خاتون بود. ۱ - پیشینهاز سال تولد او اطلاعی در دست نیست. پدرش، علی، در مشهد سکونت گزیده بود. شمسالدین در طوس به دنیا آمد و بعدها رهسپار هند شد. در ۱۰۰۹ در حیدرآباد سکنا گزید و در ۱۰۱۴ از محمدمؤمن حسینیاسترآبادی (عالم مشهور و صاحب نفوذ در دوره قطبشاهیان در حیدرآباد) اجازه روایت گرفت. [۲]
اسکندر منشی، عالم آرای عباسی، ج ۳، ص ۹۴۱.
[۳]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۳، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
۲ - شمسالدین در دربار صفویانشمسالدین محمد در دوران سلطنت محمد قطبشاه، در ۱۰۲۵ یا ۱۰۲۷ به پیشنهاد استرآبادی به عنوان سفیر قطبشاهیان به دربار صفویان رفت و مورد احترام شاهعباس صفوی قرار گرفت. [۵]
اسکندر منشی، عالم آرای عباسی، ج ۳، ص ۹۴۱.
[۶]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۳، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
[۷]
آستان قدس رضوی کتابخانه، فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، ج۱، ص۴۹۹، ج ۶، مشهد ۱۳۴۴ش.
ابنخاتون در این دوره، نزد بهاءالدین عاملی درس خواند و از وی اجازه روایت گرفت. [۸]
عبدالحسین بن محمدباقر خاتونآبادی، وقایع السنین و الاعوام، ج۱، ص۵۰۴، یا، گزارشهای سالیانه از ابتدای خلقت تا سال ۱۱۹۵ هجری، چاپ محمدباقر بهبودی، تهران ۱۳۵۲ش.
[۹]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۴، ص۷۶۷۷، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۰]
رضا استادی، فهرست نسخههای خطی کتابخانه عمومی حضرت آیةاللّه العظمی گلپایگانی، ج۲، ص۲۱۶، ج ۲، قم: دارالقرآن الکریم، (بیتا).
۳ - شمسالدین در هنداسکندرمنشی [۱۱]
اسکندر منشی، عالم آرای عباسی، ج ۳، ص ۹۵۰ـ۹۵۱.
تاریخ بازگشت او را به هند ۱۰۲۹ دانسته اما بنابر برخی گزارشها ابنخاتون پس از وفات محمد قطبشاه و در زمان حکومت عبداللّه قطبشاه وارد حیدرآباد شد. [۱۲]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۳، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
پس از بازگشت، به سِمَت قائممقام پیشوا (پیشوا، بالاترین مقام پس از سلطان) و دبیری منصوب شد و در ۱۰۳۸ به پیشوایی رسید.او در ۱۰۴۱ به سبب حسدورزی و سعایت اطرافیان سلطان، برکنار و در ۱۰۴۳ «میرجُمله» (وزیر) شد و در ۱۰۴۵ دوباره پیشوا گردید. وی حدود بیست سال عهدهدار این مناصب بود. ابنخاتون در اداره امور کشور، مدبر و نزد سلطان بسیار محترم و صاحب نفوذ بود. کاردانی و درایت وی در حل مسائل مملکت و مردمداریاش به محبوبیت او افزود و باعث گسترش تشیع در حیدرآباد شد. [۱۴]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۳ـ۲۲۴، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
[۱۵]
احمد بن عبداللّه صاعدی شیرازی، حدیقةالسلاطین قطبشاهی، ج۱، ص۷۸ـ۸۰، چاپ علیاصغر بلگرامی، حیدرآباد، دکن ۱۹۶۱.
[۱۶]
آستان قدس رضوی کتابخانه، فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، ج۱، ص۵۰۴ـ۵۱۰، ج ۶، مشهد ۱۳۴۴ش.
۴ - شاگردان ویشمسالدین محمد، عالمی جامعالاطراف بود که افزون بر مناصب دولتی، به تدریس علوم دینی و ریاضی نیز میپرداخت و شاگردان زیادی داشت. برخی از آنها عبارتاند از: محمدعلی کربلایی، حسن بن علی جامعی، میرزامحمد حسینیجزائری و معزالدین محمد اردستانی. [۱۸]
عبداللّه بن عیسی افندیاصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۱، ص۲۲۳، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
[۱۹]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۲، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۵ - تبحر در شعروی به شعر و ادبیات نیز علاقهمند بود و جلسات ادبی و شعرخوانی با حضور پرشمار ادیبان به طور مرتب در محضر او برگزار میشد. [۲۳]
آستان قدس رضوی کتابخانه، فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، ج۱، ص۵۱۰، ج ۶، مشهد ۱۳۴۴ش.
[۲۴]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۵ـ ۲۳۴، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
آثار خیر و عامالمنفعهای نیز از او برجای مانده است. ۶ - آثاراز جمله آثار وی، ترجمه و شرح فارسی الاربعون حدیثاً شیخ بهائی است به درخواست سلطانمحمد قطبشاه که به ترجمه قطبشاهی معروف است. شیخ بهائی بر این شرح تقریظ نگاشت و مترجم را ستود. [۲۶]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۴، ص۷۶۷۷، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
این کتاب در ۱۲۷۵ در تهران و در ۱۳۰۹ در بمبئی به چاپ رسید. [۲۸]
خانبابا مشار، فهرست کتابهای چاپی فارسی، ج ۱، ستون ۱۵۰، تهران ۱۳۵۲ش.
سلطانمحمد قطبشاه ترجمه ابنخاتون را مختصر کرد و آن را لُبابالاحادیث قطبشاهی نامید. [۲۹]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۲۷۴۲۷۵، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
سایر آثار او عبارتاند از: حاشیه بر جامع عباسی شیخ بهائی، [۳۰]
عبداللّه بن عیسی افندیاصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۵، ص۱۳۵، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
در برخی منابع وی شارح یا نگارنده متمم جامع عباسی نیز ذکر شده است [۳۲]
خوانساری، روضات الجنات، ج۱، ص۷۸.
[۳۳]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۳، ص۳۴۰۳۴۱، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
که به درستی معلوم نیست همه این آثار یکی هستند یا با هم تفاوت دارند؛ حاشیه بر تَحریرالاحکام علامه حلّی؛ [۳۴]
عبداللّه بن عیسی افندیاصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۵، ص۱۳۵، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
بَدیعُ البَیان لمعانیالقرآن، به فارسی؛ [۳۵]
احمد حسینی اشکوری، فهرست نسخههای خطی کتابخانه عمومی حضرت آیةاللّه العظمی مرعشی نجفی، ج۵، ص۳۱، قم ۱۳۵۴ـ۱۳۷۶ش.
کتابی به فارسی درباره امامت؛ شرح فارسی صحیفه سجادیه؛ [۳۶]
خوانساری، روضات الجنات، ج۱، ص۷۸.
[۳۷]
عباس قمی، فوائد الرضویه: زندگانی علمای مذهب شیعه، ج۲، ص۵۶۷، تهران (۱۳۲۷ش).
توضیح اخلاق عبداللّه شاهی، به فارسی در شرح اخلاق ناصری اثر خواجه نصیرالدین طوسی؛ [۳۸]
عبداللّه بن عیسی افندیاصفهانی، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، ج۵، ص۱۳۵، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۱.
[۳۹]
آستان قدس رضوی کتابخانه، فهرست کتابخانه آستان قدس رضوی، ج ۶، ص ۴۰۳، مشهد ۱۳۴۴ش.
و دیوان اشعار. [۴۰]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۹، قسم ۳، ص۹۹۵۹۹۶، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۷ - وفاتبه گفته بسطامی، [۴۱]
علی بن طیفور بسطامی، حدایقالسلاطین فی کلامالخواقین، ج۱، ص۲۲۴ـ۲۲۵، چاپ شریف النساء انصاری، حیدرآباد (بیتا).
ابنخاتون در ۱۰۵۹ در راه سفر حج در بندرِ مُخای یمن از دنیا رفت. [۴۲]
عباس قمی، فوائد الرضویه: زندگانی علمای مذهب شیعه، ج۲، ص۵۶۷، تهران (۱۳۲۷ش).
قبر وی در حیدرآباد زیارتگاه مردم است. ۸ - پانویس
۹ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل خاتون»، شماره۶۷۱۸. ردههای این صفحه : آل خاتون | تراجم | درگذشتگان سده 11 (قمری) | علمای شیعه | علمای قرن دهم | علمای قرن یازدهم
|